STAL DAMASCEŃSKA

"Każda stal, która po wytrawieniu uprzednio wypolerowanej powierzchni wykazuje segregację o ciemniejszym i jaśniejszym zabarwieniu, nazywa się stalą damasceńską."
To jedna z pierwszych i najszerszych scisłych definicji podana w 1827 roku przez słynnego metalurga C.J.B. Karstena

Ozdobny wzór na powierzchni stali można uzyskać bardzo różnorodnymi, i nie mającymi ze sobą nic wspólnego, sposobami. Obok głowni białej broni wykonanych z jednego stopu, zawdzięczających swój wzór  budowie krystalicznej, istnieją głownie, w których wzór jest wynikiem wielokrotnego zgrzewania i skuwania, skręcania oraz zginania kilku prętów żelaznych i stalowych.

Literatura

Jerzy Piaskowski, O stali damasceńskiej, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo PAN 1974



Szable











Powyżej: z lewej batorówka (wzór nawiązuje do szabli węgierskiej z XVI-XVII wieku),
z prawej karabela (wzorowana na szabli wschodniej z XVII wieku).



Miecze



Miecz MILLENIUM
Z okazji 1000-lecia Gdańska wykonano dwa miecze. Za wzór posłużył miecz ziem polskich odnaleziony w Czersku, datowany na X-XII wiek. Głownia miecza została ukuta ze stali damasceńskiej skuwanej. Jelec i głowicę wykonano z mosiądzu, trzon oprawiono w czarny dąb.
Egzemplarz widoczny na zdjęciu został wręczony papieżowi podczas pielgrzymki rycerzy do Watykanu w 1998 r. Na głowni umieszczono herb papieski oraz inskrypcje po obu stronach:
JAN PAWEŁ II (strona widoczna na zdjęciu)
i  BOGURODZICA.


Noże